Πίσω στα...πανεπιστήμια

Σήμερα που επισήμως, και συνάμα πολύ νωχελικά, ανοίγουν τα πανεπιστήμια, να ΄μαι και εγώ στο γραφείο του 3ου... όχι πως έφυγα "πραγματικα" από εδώ αυτό το καλοκαίρι... το σώμα μπορεί να έφυγε αλλά το μυαλό σίγουρα όχι... όταν βρίσκεσαι στα τελειώματα του διδακτορικού (σε περίπου ένα χρόνο από τώρα και λιγότερο θέλω να πιστεύω) και διαπιστώνεις λίγο πριν τις διακοπές σου ότι έγινε ένας λάθος υπολογισμός και μια λάθος εκτίμηση πριν οκτώ μήνες σίγουρα δεν μπορείς να τα διαγράψεις τόσο εύκολα από το μυαλό όλα αυτά... δουλέυεις για να καλύψεις το χαμένο χρόνο όσο μπορείς... με πολύ πείσμα για ότι έγινε... ναι το ξέρω, συμβαίνουν αυτά αλλά κάποια στιγμή πρέπει και να τελειώνουμε...
Εκεί που νιώθεις ότι πλησιάζει το τέλος του παιχνιδιού και το πιόνι σου βλέπει τη γραμμή του τερματισμού, τραβάς εκείνη την "Εντολή" (ή"Απόφαση" αν προτιμάτε) που σου λέει " Πήγεναι πέντε τετράγωνα πίσω."!!! Υπομονή λοιπόν... Φημίζομαι για την υπομονή μου ούτως η άλλως...
...αλλά αυτό που λένε σωματική και ψυχολογική ξεκούραση υπήρχε μόνο κατά το ήμιση... (τσιπάκια που πουλάνε;;;)... θεωρώ ότι και η ψυχολογική ξεκούραση δεν είναι μακριά...μπορεί φέτος τα ρολά να κατέβουν για λίγο το φθινόπωρο...