Ζητείται έμπνευση...

   Δεν έχει χρόνο και χώρο η έμπνευση... ένα τράγουδι ( meravigliosa creatura από την διαφήμιση του Fiat Bravo...( αν είναι δύνατον!!! )) , ένα καινούργιο σχοινί αναρρίχισης και φύγαμε πάλι για τα ψηλά... βράχος, άνεμος, βροχή, ένταση και στο τέλος αγαλίαση και ηλιοβασίλεμα από μία ξεχωριστή, διαφορετική θέση που λίγοι έχουν την ευκαιρία να ζήσουν...όποιος θέλει βέβαια μπορεί να απευθηνθεί στο συγγραφέα για μια μικρή δοκιμή... να ζήσει κάτι διαφορετικό...να "τα δει όλα" (κυριολεκτικά και μεταφορικά!!!)  με άλλη ματιά και αίσθηση...
   Τόσες στιγμές, χαράς και στεναχώριας, ανεμελιάς, προβληματισμού και εσωτερικής αναζήτησης ( άγχους όμως ποτέ !!!!! ) και δεν αξιώθηκα να κάτσω να γράψω πέντε γραμμές ( μπορεί και σαράντα... ) τόσο καιρό... και γνωρίζοντας πάντα ότι το γράψιμο οφελεί πολύ στην δική μου ψυχική ηρεμία...
   Ίσως να φοβόμουν ότι με το γράψιμο πρέπει να σκεφτείς... και το να αρχίσω ξανά να σκέφτομαι  είναι το τελευταίο πράγμα που θέλω να κάνω... Εντάξει, ξέρω πως είμαι αθαράπευτα ρομαντικός, excitement junkie όπως διάβασα πρόσφατα σε ένα άρθρο στην παραλία και με το οποίο ταυτίστικα απόλυτα, και θέλω να γίνουν 5 καταστάσεις όπως τις έχω ονειρευτεί... αλλά πολύ σκέψη ρε θανάση...
    Μέσα σε όλα αυτά ξαναπήρα τα βουνά... επιτέλους η παρέα " τού βράχου και της σχοινοσυντροφιάς " ξαναέδεσε και μια καινούργια δημιουργείται σιγά σίγά...

έλα έμπνευση... από όπου και με όποια μορφή θέλεις...