'Ενα σουκού στο Bansko...

Όπως πάντα, οι καλές εκδρομές δεν κανονίζονται μήνες πριν...όταν δεν τις περιμένεις είναι καλύτερες...πρίν καιρό έπεσε η ιδέα και ξαφνικά σε δύο μέρες υλοποιήθηκε...απλά και με συνοπτικές διαδικασίες!!! Το συναίσθημα, ώς συνήθως..." Έκεί που ανήκω..."... Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την απίστευτη αίσθηση απογείωσης της ψυχής, αργά το απόγευμα του σαββάτου, ακούγοντας "Nightminds" από Missy Higgins, (η μουσική πάντα με συντροφεύει σε αυτές τις καταστάσεις, αλλά και τις καταβάσεις...) , βλέποντας τις απένατι κορυφές...

" Σε ευχαριστώ... είμαι ευγνώμων για αυτή τη στιγμή..."

Θέλησα να απολάυσω εκείνη τη στιγμή...να τη νιώσω βαθιά σε όλο μου το είναι...Nightminds στο repeat και βάλε, και το βλέμα εκεί απέναντι...


Η φαντασία να παιχνιδίζει στο αγνό λευκό... και ξαφνικά κάτι βλέπω να κατεβαίνει εκεί απέναντι...μια κουκίδα...το σώμα και το μυαλό σε διέγερση...κατέβαινα νοερά...δεν υπήρχε πορεία...απλά κατέβαινα...

Όπως είπε και ο Αλβέρτος Αϊνστάιν...

" Η φαντασία είναι τα πάντα. Είναι η ανεπίσημη πρώτη προβολή του κινηματογραφικού έργου της ζωής. "