Kάθε μέρα με ένα χαμόγελο...

Ξεκίνα την μέρα με ένα χαμόγελο!!Και ας σου πούνε ότι αύριο γυρίζει ή ζωή σου αναπόδα και όλο το σύμπαν μαζί!!!Τι κι αν σου πουν ότι θα σε σκίσουνε το επόμενο δύμηνο και κάτι στην δουλειά (γιατί υπάρχει και το deadline...)!!!Το αντιμετωπίζεις με ένα χαμόγελο και αλλάζει τελέιως η διάθεση!!!!Tι και αν το μηχανάκι ή το αυτοκίνητο χάλασε και θα το πάς στο συνεργείο (και θα αδειάσει η τσέπη...)!!!! Τι και αν σε χωρίσει το έτερον ήμιση!!! Τι και αν συμβούνε χίλια σκατά...Θα αλλάξει τίποτα; Σε λίγες μέρες (ή μήνες ανάλογα με το πρόβλημα) θα είσαι πάλι καλά και θα έχεις βέβαια να αντιμετωπίσεις άλλου είδους αλλά παρόμοιας φύσης προβλήματα...

Όπως καταλαβαίνεις δεν μπορείς να είσαι τις περισσότερες μέρες του χρόνου μες τα μούτρα και την κακομοιριά!!!Λένε ότι συνήθως μόνο τις καλές στιγμές θυμάται ένας άνθρωπος από την ζωή του (γιατί είναι λίγες και καλές) και όχι τόσο πολύ τις κακές (γιατί προφανώς είναι άπειρες σε σχέση με τις καλές)!!!! Συγνώμη παιδιά άλλα εγώ θα προσπαθήσω να τις θυμάμαι όλες (μέχρι να το κάψω τελείως το οικόπεδο)!!! Θέλω να τις θυμάμαι όλες!!! Και θέλω να δημιουργώ πάντα καινούργιες!!! Λοιπόν, κάθε μέρα με ένα χαμόγελο...

Kαλοκαιρινές καταστάσεις για πάντα...

Μερικές φορές αναρωτιέμαι πότε θα έρθει το καλοκαίρι να χαλαρώσω λίγο...Στίς διακοπές των χριστουγγένων, δεν ξεκουράστικα όσο θα ήθελα... Και αρχίζω να ονειρεύομαι παραλίες παρέα με ηλιοβασίλεμα, carib, τσιγγάρα, καλή παρέα και καλή μουσική, όπως σε ένα party του republic στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού...Ύστερα πάλι κοιτάω από το παράθυρο και αναρωτιέμαι ξάνα...'Μήπως ήρθε; Mήπως ήρθε και πρέπει να το κάνω να μείνει για πάντα; Mήπως πρέπει τις καταστάσεις κάθε επόχης να τις κάνω να μοιάζουν σαν αυτές του καλοκαιριού; Χαλαρές...;' Ξεκινάω...

Η ζωή είναι και αλλού...

Κάποια μου είπε πριν από λιγο...' Θανάση μην ξεχαστείς μέσα στο εργαστήριο!' Εγώ της απάντησα ευγενικά ότι 'Θα φύγω σε λίγο!' εννοώντας την κατάληψη της σχολής που μόλις μάθαμε...' 'Οχι!' μου λεέι...'Μήν ξεχαστείς γενικά! Η ζωή είναι και αλλού!' .Παραξενεύτικα η αλήθεια διότι νομίζω ότι η συγκεκριμένη κυρία ξέρει ότι ασχολούμε και με πολλά άλλα πράγματα εκτός από τα μαθηματικά...Τί να πώ...Ίσως να είδε κάτι...

Όταν οι σκέψεις σε κυριεύουν...

Όταν οι σκέψεις σε κυριεύουν και τα συναισθήματα τρέχουν με χίλια, δεν ισχυεί τίποτα από όσα σου λένε όλοι οι υπόλοιποι...δεν ισχύει εδώ η καρτεσιανη λογική...εδώ 1 συν 1 δεν είναι απλά ίσο με δύο...εδώ μια απογοητευτική σκέψή και μια απογοητευτική σκέψη δεν κάνουν απλώς δύο απογοητευτικές σκέψεις... μπορούν να σε φτάσουν από το να πλαντάξεις στο κλάμα και να γίνεις φέσι στην καλύτερη μέχρι και να πηδήξεις από το παράθυρο στην χειρότερη...και με χαρούμενες σκέψεις τα ίδια...

Και αναρωτιέμαι...και έχω την εντύπωση ότι για πάντα θα αναρωτιέμαι και ότι για πάντα θα δυσκολεύομαι να πάρω αποφάσεις όταν θα με κυριεύουν οι σκέψεις...

Άλλα σίγουρα, όταν αυτό θα συμβαίνει( και μάλλον μου συμβαίνει συχνά λόγω χαρακτήρα) θα νίωθω πίο έντονα την στιγμή ξέροντας ότι είμαι ακόμα ζωντανός και ότι δεν έχω χαθεί μέσα στην συμβατικότητα...

Μια τραγική εντύπωση...

Έχω την τραγική εντύπωση πως σε μερικά χρόνια μόνο ζωγραφιστά θα βλέπουμε τα χιονοδρομικά κέντρα...Μήπως να το γυρίσω στο θαλλάσιο ski στην χώρα που βρίσκομαι;

Που είναι το χιόνι; Oεο...

Θέλω χίονι...Θελώ να χιονίσει πολύ...Παντού...Στην πόλη, στο βουνό...Επιτέλους... είναι η 'κατάλληλη επόχη' (είναι;;;) και ακόμα τίποτα...πουθενά χιόνι...Πότε θα δω αυτή την 'άσπρη μέρα' να χαρεί η καρδούλα μου...Αυτή τη μέρα που θα κάνω ski και δεν θα σκέφτομαι τίποτα άλλο πάρα μόνο το επόμενο μέτρο που θα έχω μπροστά μου...(και όχι τους ήχους από τις πέτρες κάτω από τα πεδιλά μου!!!)...Ίσως το Bansko να μην είναι και τόσο μακρία...Θελώ χιόνι...

Κράτα το στόμα σου κλειστό...

Υπάρχει μια πολύ ομορφη ιστορία που διδασκόμαστε από τα ζώα (γιατί όλοι ήμαστε σύμφωνα με μια φίλη) της οποίας θα αναφέρω μόνο το συμπέρασμα. Αν κάποιος επιθυμεί μπορώ να γράψω ένα σχετικό post. Το συμπέρασμα είναι το εξής: "Αυτος που θα σου κάνει κακό δεν είναι κατά ανάγκη εχθρός σου, αυτός που θα σου κάνει καλό δεν είναι κατά ανάγκη φίλος σου και οτάν είσαι χαρούμενος κράτα το στόμα σου κλειστό! " Πρέπει; ΝΑΙ θα έλεγα...στους περισσότερους αν όχι σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Δεν λέω να μην μοιραζόμαστε την χαρά μας με ανθρώπους...απλά να το κάνουμε όταν η χαρά είναι σίγουρη και όχι στα σκαριά γιατί, από αυτά που διδάχτηκα μέχρι τώρα από την ζωή μου, συνήθως δεν πραγματοποιείται τελικά και μένουμε με την όρεξη.
Ακόμα και στο ski...έχετε δει κάποιον να κατεβαίνει την πίστα με το στόμα ανοιχτό; Πιστέψτε με ...εκείνη την στιγμή χαίρεται αλλά αν ανοίξει το στόμα κάηκε...