Τα κουμπάκια...

Παντού κουμπάκια.... Εδώ και μερικές μέρες, μην πω μήνες , είμαι σε έναν χώρο όπου έχει παντού κουμπάκια και οθόνες...τα πάταω συνεχώς...κάποιες φορές αρκετά από αυτά, κάποιες φορές μόνο συγκεκριμένα...

Σήμερα και άντε το πολύ αύριο ελπίζω να είναι η τελευταία φορά που θα πατάω κουμπάκια...΄Αρχιζω να μην καταλαβαίνω πια Πάσχα...το καταλαβαίνω σαν μία περίοδο όπου το εργαστήριο είναι ελέυθερο για να κάνω την δουλειά μου γρηγορότερα...

Το καθιερωμένο συνέδριο βλέπεις...Πάντα μετά το πάσχα... Δεν πειράζει...έχει και αυτό την ομορφιά του...πηγαίνουμε σε πολλά μέρη...

Δεν παραπονιέμαι...αν δεν μου άρεσε δεν θα είμουν εδώ παρέα με 25 βουβά κουτιά έτοιμα να κάνουν ότι χαμαλίδικη δουλειά του βάλω, κάθε Χριστούγενα και Πάσχα...

Αλλά ΒΑΡΕΘΗΚΑ πατάω άλλα κουμπάκια!!!!

Που είναι το Εsc;;;

Αλλάζουν τα παντα...

Αλλάζουν τα πάντα...μέσα σε μια στιγμή...Η ζωή, η ψυχολογία, οι σκέψεις, οι απαιτήσεις, τα "θέλω"... Και έρχεται στο καπάκι η βασικότερη, και με τις περισσότερες απαντήσεις ανάλογα, ερώτηση: " Γιατί;" ...Γιατί έτσι...μη ρωτάς πολλά, μη ρωτάς τίποτα, μη σκέφτεσαι πολύ και απλά απόλαυσέ το... Ζήσε έντονα την κάθε στιγμή...